Er was eens een leuk mens, met een gestreept geel, groene, zwarte Stieglitz broek. Ze wandelde in het bos en donderde in een kuil. Het was niet eens zo’n diepe kuil, maar toch had ze het gevoel dat ze er niet uit kon komen. Stiekem was ze ook wel een beetje blij dat ze vastzat, want dan kon ze tenminste even genieten van het gesjilp van het roodborstje, het poederige zonlicht door de zee van bomen en de nieuwsgierige bruin gouden eekhoorns die kwamen kijken, naar dat rare beest en haar gestreepte kleuren. Niet veel later verscheen er al een ander leuk mens aan de rand van de kuil, want in Nederland ben je tenslotte nooit lang alleen. Ook niet in het bos.
‘Hé, wat doe jij daar?’, vroeg dat leuke mens.
‘Ik ben in een ondiepe kuil gevallen.’
‘Als die ondiep is, waarom kon je er dan niet uit?’
‘Ik wacht tot iemand mij komt redden.’
‘Euh, dan moet je nog even volhouden, want ik heb om 11.00 uur een hot yogales.’
‘Ah dat geeft niet hoor, zou je niet tot last willen zijn. Ga maar lekker namasteeën. Ik heb een leuke broek aan en het is droog. Ik wacht nog wel even.’
Toen het donker was, werd het leuke mens best een beetje bang. De uilen klonken onheilspellend, het geluid van een vallende tak griezelig en honderden enge gedachten besprongen haar tegelijk, zoals enge gedachten dat vaak doen als het stil en donker is.
‘Stel je voor dat ik eruit klim en ik een hongerige beer tegenkom, die uit de dierentuin is ontsnapt?’
‘Stel je voor dat ik eruit klim en iemand een zak over mijn hoofd trekt en mij verscheept naar Mar-a-Lago?
Eruit klimmen is veel te gevaarlijk. Ik blijf nog wel even zitten en doe wat EFT-oefeningen om de enge gedachten op afstand te houden.’
Het leuke mens werd wakker van iemand, die haar zachtjes door elkaar schudde, maar wel hardop schreeuwde.
‘Ik ben in deze ondiepe kuil gesprongen om je te redden. Ik ben een leuk mens en coach, dus is het mijn taak om je eruit te halen. Wat heb je trouwens een leuke broek aan.’
‘Ja en hij zit ook heel lekker. Hoe komen we hieruit, denk je?’
‘Nou dat zal ik je voordoen. Ik ga op jouw schouders staan en dan geef jij mij een zetje.’
‘Dat is een goed plan zeg.’
Niet veel later was de situatie precies zoals hij was, voordat ze wakker werd.
‘Lief, dat je mij wilde helpen. Jij bent echt een geweldig leuk mens en coach. Ga maar snel verder met je eigen leven, mijn situatie is tenslotte mijn eigen verantwoordelijkheid.’
‘Misschien heb je daar wel gelijk in, zei het geweldig leuke mens. Toedeloe!’
En zo bleef het andere leuke mens, nog even zitten. Ze keek een paar uur naar haar gestreepte broek. Enthousiast harkte ze wat bladeren en steentjes bij elkaar en bouwde een majestueus kasteel van aarde en spuug. Dat had ze altijd al willen doen, maar een volwassen mens die een kasteel van aarde en spuugt bouwt, is een beetje goor en heeft echt niets beters te doen, dus dat mocht ze nooit van zichzelf. Maar niemand zag wat ze hierbeneden in die kuil deed, behalve een paar eekhoorns, dus boetseerde en modelleerde ze erop los. En toen het kasteel af was, bouwde ze ook nog een trap helemaal naar de hemel en plukte daar een ster. Niet zomaar eentje, maar een hele grote lichtgevende ster, zodat niet alleen zij, maar ook de mensen om haar heen, voortaan hun eigen kuilen konden zien.
Met al mijn liefde Mabel
Ps:
Ik-vertrek-naar-Ibiza
Hallo lieve allemaal. Ik vertrek morgen met m’n lieve zoon naar Ibiza.
Het voelt alsof ik na een weekje zon, zee en quality time, weer back to school ga, in een mooi nieuw wit pak. In dit nieuwe schooljaar, wil ik van mijn Mystica Jaar opleiding, nog meer een energetisch gezondheid transformatie traject maken, met sterke Intermittent Fasting invloeden. En van mijn Intermittent Fasting Opleiding eind oktober, wil ik nog meer een heling transformatie traject maken, met sterke Mystica invloeden.
Iedereen is met alles en iedereen verbonden. Wat je in jezelf heelt, heel je in de ander, heel in je familielijn en heel je in het collectief. Ik verheug mij op alle coaching afspraken, van volwassen kinderen tot volwassenen, die ook kind gebleven zijn. Ik verheug mij, op alle woorden, die ik nog mag schrijven. Ik verheug mij op samen. Of om het nog simpeler te zeggen; ik verheug mij op de liefde.
Credits: Fotografie, Styling & Pakken zijn van Suzan Alberts https://www.linkedin.com/in/suzanalberts/?originalSubdomain=nl
Make-Up en support: https://www.michellenouwsmuah.com/about
