Wat te doen als het donker om je heen is?
Mijn antwoord is rotsvast: ‘Je bent 100% verantwoordelijk voor je eigen geluk!’.
‘Tuurlijk, fuck you bitch’.
Niet dat ik dit antwoord rechtstreeks terugkrijg, maar ik kan het sommige van mijn uiterst beleefde klanten of mensen die mijn boeken lezen bijna hardop horen denken.
Uitzichtloze situatie
Niets kan iemand kwader maken, door in dunne tijden met woorden te schermen als ‘Verantwoordelijkheid’ en ‘Zelfliefde’. Toch zijn ze de ontsnappingsroute uit elke donkere en uitzichtloze situatie. Dat is niet alleen mijn persoonlijke overtuiging als mens en coach, maar ik heb hier ook wijze boeddhistische medestanders in.
100% verantwoordelijk
Het boeddhisme meent dat je 100% verantwoordelijk bent voor wat er in je leven zichtbaar is. En hoe eerder je bereidt bent om die verantwoordelijkheid te nemen, hoe sneller de situatie zich kan transformeren in iets wat wel wenselijk is. Op zich vind ik dat een wonder; door te accepteren wat je niet wilt, wordt vanzelf zichtbaar wat je wel wilt. Want een persoonlijke crisis wordt pas echt een crisis als je je er tegen verzet. ‘Ik ben ontslagen en voel mij kut!’, ‘Ik ben depressief en heb dus gefaald’, ‘Ik ben zwanger maar houd niet van de vader’, ‘Ik ben te dik en daarom blijf ik dooreten omdat het nu toch geen zin meer heeft’.
Disharmonie
Als er disharmonie in jouw leven is in wat voor vorm dan ook; ziektes, angsten, totale hopeloosheid, kun je ze het best verwelkomen en zeggen ‘Alles wat ik heb gedacht, alles wat ik heb beslist en alles wat ik heb nagelaten te doen, heeft deze werkelijkheid gecreëerd en ik ben daar zelf verantwoordelijk voor. ‘Verantwoordelijkheid’ is overigens het tegenovergestelde van ‘Schuld’. Verantwoordelijkheid nemen is moedig, dapper en getuigd van oplossingsgerichtheid. Je ergens schuldig over voelen en jezelf vervolgens daar voor op je kop geven, is een bedekt sabotage mechanisme.
Schuld
De zinnen die met schuld samen vallen zijn ‘Ik had het anders en beter moeten doen. Ik heb het verkeerd gedaan. Ik ben een slecht mens. Ik ben geen liefde waard’. Nu zullen sommige van jullie kwaad zitten stuiteren en zeggen ‘Dus jij stom mens!’, zegt dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn ziekte?’ Nee dat zeg ik niet, maar ik zeg wel dat je 100% verantwoordelijk bent hoe je met jouw ziekte omgaat. Natuurlijk zijn we niet allemaal Professor Stephen Hawking*, maar we kunnen wel het een en ander leren van sterke geesten, die hun aardse werkelijkheid en lichamelijke beperkingen kunnen en willen overstijgen.
Nieuwe gedragspatroon
Dat gezegd hebbend komen we aan bij de kern van verantwoordelijkheid nemen. Je moet de bereidheid hebben om het te kunnen en te willen. ‘Kunnen’, door te gaan voor discipline en jezelf te trainen in genot uit te stellen: ‘Ik kan nu wel die derde tompouce in mijn mond steken, maar zometeen voel ik mij weer zo’n loser dat ik ook nog aan twee zakken chips begin’. Of ‘Ik weet wel dat hij niet van mij houdt, maar dan ben ik in ieder geval niet alleen op zaterdagavond’. Een nieuw gedragspatroon ontstaat niet spontaan, daar moet je bewust voor willen werken.
Persoonlijke crisis
Een persoonlijk crisis vraagt dus in eerste instantie dat je uit je kind-rol stapt ‘Iemand anders moet mij komen redden. Een grote liefde, m’n baas, m’n vriendinnen want ik kan het niet alleen’. Ten tweede vraagt het om beweging. Je moet dat willen doen wat goed voor je is op lange termijn. Natuurlijk moet je dat mentaal trainen door jezelf daar steeds op te wijzen. Net alsof je tegen de kleuter in jezelf zegt: ‘Eet nou maar lekker je geprakte worteltjes op, want dan gaan je celletjes de hele dag vrolijk voor je zingen’.
Geluk en wonderen
Verantwoordelijkheid nemen is de sleutel waarmee je de toegangspoort naar geluk en wonderen opent. Het wonder van het licht in jezelf terug willen vinden als het donker om je heen is, door te zeggen; Ik ben een mens die van zichzelf houdt en ik ben bereid om te doen wat daar voor nodig is. Telkens weer. De beloning van al die krachttraining voor de ziel is een magisch leven vol zelfliefde.
