Het klinkt misschien kinderachtig, maar het is toch wel een cadeautje als je na een jaar hard werken, bevestiging krijgt van de Volkskrant over mijn ebook De vetfluisteraar. Een hele pagina positiviteit. Joeppie!!!
MENTAAL STERK
Mabel van den Dungen uit Badhoevedorp, prettig verslaafd aan gezond leven.
tekst: EVELIEN VAN VEEN / illustraties MIETZE B
Ik verslaafd? Aan positiviteit, ja’, zegt Mabel van den Dungen (49). Aan mediteren en aan krachttraining en aan groene smoothies ook, gezond leven is wel zo ongeveer een religie geworden. Maar hee – ze is bijna 50 en ze heeft 16 procent vet. Hoeveel vrouwen van die leeftijd zeggen haar dat na?
Toen ze nog journaliste en tv-presentatrice was, was ze te veel met haar uiterlijk bezig. “Ik trainde me het snot voor de ogen, drie uur per dag, zeven dagen per week. Ik zag er fantastisch uit, maar daar was alles mee gezegd. Looking good, going nowhere; naar feestjes ging ik niet, bang om het verkeerde te eten. Nu gaat het me niet meer om dunner worden maar om mentaal weerbaar te zijn”
Op een bedrijventerrein aan de rand van Amsterdam heeft ze haar zaak-annex-heiligdom waar ze tegenwoordig haar brood verdient als inner health-expert. Links van de gang de matrassen, de Boeddhabeelden en de kruidenthee in een ruimte waar je terecht kunt voor ‘Mabel’s Hormonaal Consult’ en ‘Mabel’s Heksen College’, rechts de sportzaal om het lichaam te trainen. Centraal in de leef methode die ze de afgelopen jaren ontwikkelde: geen brood, aardappels, koek en chips, geen suiker, want suiker is de vijand en NOOIT koolhydraten met betten of eiwitten combineren – met hoofdletters in haar e-boek De Vetfluisteraar, waarvan ze het sowieso heel dapper vindt als je het leest. Want je moet nogal wat overhoop halen als je volgens haar methode gaat leven. “Kom je bij mij omdat je dikke billen hebt en niet gelukkig bent, dan zul je het toch zelf moeten doen.”
Aan haar voeten ligt haar hondje dat net als zij biologische eieren, groente en af en toe een biologisch biefstukje eet. Eiwitten, visolie, bergen groente en sloten water vormen de hoofdmooi van haar voedingspatroon. “Als ik een wit bolletje met kaas eet, krijg ik daarna meteen een klap in mijn energieniveau.” Alcohol? Nooit, op het ene kommetje sake na als ze Japans gaat eten. Verder: nooit uit de magnetron eten, want alle celwanden ontploffen en dan hebben je darmen niks meer te doen. “Ja dat is allemaal kwantumfysica.”
Ook belangrijk: minstens twee liter water per dag met een pH-waarde van 7,6 en niet uit plastic flessen, want dat kan niet goed zijn natuurlijk, dat plastic komt in je lijf. Er is zo veel onwetendheid. Zo weet bijna niemand dat je beter geen bonnetjes kunt aanpakken van de kassière, want de inkt komt aan je handen. Daardoor stijgt je oestrogeengehalte en dat leidt weer tot vetafzetting op de buik. “Ik zeg het wel eens tegen zo’n lief meisje achter de counter, maar je bent natuurlijk wel een toverheks.”
Ze zweert bij vroeg naar bed gaan en bij superfoods als kaneel (doet wonderen voor je hormoonspiegel), kokosolie (nooit de geurloze!), gojibessen, probiotica (‘van Solgar, met vier sporen, dat is de allerbeste’), bijenpollen en hennepzaad. En marineplankton, krachtvoer, kijk maar naar de walvis, die niks anders eet. Dat gaat dus in de dagelijkse smoothie naast water, groene groente, citroensap, komkommer en soms een banaan. “Dat is mijn koolhydraatmoment.” Makkelijk is het niet altijd. “In mij zit een dikke, vette Bourgondiër die van patat houdt, maar geef ik daar aan toe, dan zit ik binnen drie dagen met mijn stemming in de downer.”
Met Oud en Nieuw maakt ze een uitzondering: “Dan eet ik een oliebol. Op feestjes wordt gezegd: doe niet zo saai, neem een wijntje, en dan sta ik daar met mijn kaneel en mijn hardgekookte ei in mijn toilettas. Nee, het is niet erg rock-‘n-roll allemaal. Maar ha! In bikini op het strand is het dat wel.”
